Landhuis Chobolobo bevindt zich in Willemstad in het zuidoosten van Curaçao. Het landhuis heeft drie bijnamen: Uitzicht, Lest den Dorst en De Zoutpan. Vlak in de buurt van Landhuis Chobolobo bevonden zich twee andere historische landhuizen: Landhuis Klein Davelaar en Landhuis Saliña. Helaas zijn deze landhuizen in de loop van tijd afgebroken. Iets ten westen van Landhuis Chobolobo ligt het Schottegat. Het Schottegat is een grote baai en natuurlijke haven.
Landhuis Chobolobo is prima onderhouden en volledig in zijn oorspronkelijke staat aanwezig. Het landhuis staat op een stuk land van meer dan 2,5 hectare en is een officieel monument van Curaçao.
Landhuis Chobolobo telt twee verdiepingen. De onderste verdieping is vierkant en de bovenste verdieping heeft de vorm van een L. Op de bovenste verdieping rust een zadeldak zonder dakkapellen. In de ontbrekende hoek bevindt zich een lessenaarsdak. Onder dit dak is de keuken gesitueerd. Landhuis Chobolobo heeft verder een tuitvormige gevel. Het landhuis is okergeel gekleurd met witte daklijsten. De raamluiken zijn wit met groene randen. De daken van het landhuis zijn bedekt met zwarte dakpannen.
Landhuis Chobolobo werd rond 1800 gebouwd en was een chique buitenverblijf voor rijke kooplieden. Oorspronkelijk bevond het landhuis zich op een zoutplantage. Aan dit feit heeft Landhuis Chobolobo dan ook één van zijn bijnamen te danken: De Zoutpan.
In 1776 kwam het landhuis in bezit van de vrije mulat Anna Mattheeuw. Het landhuis droeg toen de naam ‘Sebollobo’. Sebollobo betekent ‘vrijheid’ en heeft een indiaanse achtergrond. De indianen waren de oorspronkelijke bewoners van Curaçao. Uiteindelijk is Sebollobo omgezet in Chobolobo. Over de betekenis van dit woord bestaat geen consensus onder historici.
In 1947 kocht Senior & Co het landhuis. Senior & Co is een Curaçaose distilleerderij van likeur. Senior & Co bezat een lahara-kwekerij op Klein Kwartier. Lahara is een citrusboom die zure sinaasappels draagt. Curaçao is de enige plek in de wereld waar de lahara groeit. Van de zure sinaasappels wordt likeur gemaakt. In 1947 verhuisde Senior & Co de likeur-distilleerderij van Klein Kwartier naar Chobolobo.
Vanaf 1499 werd Curaçao door de Spanjaarden gekoloniseerd. De Spaanse kolonisten introduceerden verschillende soorten cultuurgewassen op het eiland. Eén van die planten was de Valencia orange. Doordat de bodemsamenstelling en het klimaat op Curaçao zo afweken van Spanje, veranderde de Valencia orange van een zoete sinaasappel naar een bitter stuk fruit. Dit stuk fruit was amper te eten; zelfs de vraatzuchtige geiten op Curaçao waagden zich er niet aan.
Eeuwen later werd echter ontdekt dat de schil van deze vruchten een etherische olie bevat. Een etherische olie met een heerlijke geur. De Valencia orange werd in die tijd door de Curaçaoënaars al ‘lahara’ genoemd. Zogezegd werd de lahara door Senior & Co verbouwd en gebruikt voor het maken van een unieke likeur: Blue Curaçao-likeur.
In Landhuis Chobolobo is Curaçao Likeur Distilleerderij gehuisvest. In het Landhuis wordt de wereldberoemde Blue Curaçao-likeur geproduceerd en gebotteld.
Het terrein en Landhuis Chobolobo zijn toegankelijk voor het publiek. Landhuis Chobolobo is goed met de auto te bereiken. Bij het landhuis is een officiële parkeergelegenheid aanwezig. Op het landhuis is het mogelijk om deel te nemen aan een rondleiding. Op die manier kun je zien hoe Blue Curaçao wordt geproduceerd. Uiteraard krijg je dan ook een fraaie indruk van de binnenkant van het monumentale landhuis.
Elias R.A. Moreno Boulevard z/n, Willemstad, Curaçao
Terug naar het overzicht landhuizen op Curaçao.