Het is wonderbaarlijk dat het relatief kleine Curaçao zoveel verschillende soorten landschapen binnen haar eilandsgrenzen heeft. Liefhebbers van woeste kustlijnen, spectaculaire blowholes, serene baaien, hagelwitte stranden, dorre vlaktes, groene heuvels en grillige bergen kunnen allemaal met een gerust hart afreizen naar het middelste ABC-eiland. Bovengenoemde landschappen zijn namelijk allemaal te bewonderen op Curaçao.
Het landschap van Curaçao is zeer divers.
Aan de westkust van Curaçao hebben de golven vrijspel. Ze komen vanuit de oceaan met veel geweld aangerold en slaan dan één voor één stuk op het zachte kalkgesteente waarmee de kust is opgebouwd. De krachtige golven boetseren als het ware doorlopend de kustlijn van Curaçao in de meest grillige en fraaie vormen. Als de golven op de kust knallen levert dat zeer spectaculaire beelden op; het water wordt metershoog opgestuwd waardoor mega-regenbuien ontstaan. Je bent geneigd om onder dit fascinerende fenomeen te gaan staan en een natuurlijke douche te ondergaan van kraakhelder, warm oceaanwater. Dit is echter niet verstandig; de kracht van het verplaatste water is gigantisch waardoor gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Je kunt er beter op een afstandje naar gaan kijken en er heel veel foto’s en filmpjes van maken!
De westkust van Curaçao is dus door het geweld van de golven grillig gevormd. De oostkust daarentegen is een oase van rust. In de luwte van de kracht van de zee konden aan deze kant van het eiland serene baaien en mooie zandstranden ontstaan. Een groot deel van de toeristen die een reis naar Curaçao boekt, heeft deze prachtige standen voor ogen. De stranden van Curaçao zijn zeer divers en vaak van alle gemakken voorzien. Op sommige stranden is het zien en gezien worden en verzamelen zich voornamelijk jonge mensen. Andere stranden daarentegen lenen zich beter voor gezinnen met (jonge) kinderen. Daarnaast zijn er stranden die op afgelegen plaatsen zijn gesitueerd, maar zeer de moeite waard zijn om te bezoeken. Vaak zijn deze stranden omringd door een prachtige natuur. Dit zijn ook de stranden waar de Curaçaoënaars zelf graag vertoeven.
De zandstranden van Curaçao zijn hagelwit.
Het gebied tussen de westkust en oostkust van Curaçao is voornamelijk vlak en kent een beperkte vegetatie. Hier bepalen met name cactussen, dividivi-bomen, aloë en agave het aangezicht van het landschap. De binnenlanden van Curaçao worden de kunuku (koenoekoe of knoekoe) genoemd. Ook de binnenlanden van de collega-ABC-eilanden Bonaire en Aruba worden kunuku genoemd. De kunuku zijn onder andere de leefgebieden van grote groepen (ver)wilde(rde) geiten.
In het noorden van Curaçao doemen heuvels en bergen aan de horizon op. In dit gedeelte van het eiland ligt het Christoffelpark en toornt de Sint-Christoffelberg ver boven het landschap uit. De Sint-Christoffelberg is vernoemd naar de beroemde ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus. Deze majestueuze Sint-Christoffelberg is met zijn 375 meter de hoogste berg en tevens ook het hoogste punt van het eiland. Vanaf de top van de berg zijn bij helder weer de contouren van Bonaire in de verte te zien. Een fenomenale ervaring! De Sint-Christoffelberg is bovendien het derde hoogste punt van het Koninkrijk der Nederlanden. Overigens is de Christoffelberg niet het enige heuveltje dat Curaçao rijk is. Evenals Kaapstad heeft het Caribische eiland namelijk een heuse Tafelberg. Daarnaast liggen ten westen van Willemstad drie spitse heuvels brutaal in het landschap, beter bekend als de Drie Gebroeders.